به گزارش قدس آنلاین، آیت‌الله هادوی پیش از ظهر امروز ۲۸ دی‌ماه در تفسیر سوره انبیا گفت: زمانی که حضرت ابراهیم(ع) در مواجهه با مخاطبان خود که «لابیه» و «قومه» بودند نتوانست با طرح استدلال انها را قانع کند، به آنها گفت که من کیدی در برابر بت‌های شما به کار خواهم برد.

وی افزود: کید حضرت ابراهیم نیز خراب کردن بت‌ها، به جای بت بزرگ بود و دلیل این کار نیز آن بود که وقتی مردم به شهر باز می‌گردند از این فرصت برای هدایت مردم استفاده کرد.

استاد حوزه بیان کرد: وقتی مردم به شهر بازگشتند این سوال را مطرح کردند که چه کسی بت‌ها شکسته است و هرکس که این کار را کرده است قطعا از ظالمین بوده است؛ سپس بیان کردند که از جوانی سراغ داریم که از این بت‌ها بیزار است و برای اینکار حضرت را به میان جمع آوردند و دادگاهی علنی برای او تشکیل دادند.

هادوی تهرانی گفت: در آیه ۶۲ این سوره بیان شده است که مردم از حضرت پرسیدند که شما بت‌ها را شکستید؟ حضرت به آنها گفت که این بت بزرگ چنین بلایی بر سر بت‌های دیگر آورده است و اگر این بت‌ها سخن می‌گویند از آنها بپرسید.

وی اظهارکرد: سپس در آیه ۶۴ حضرت ابراهیم دلیل این کید را بیان کردند و با اینکار مردم خودشان متوجه شدند که چه کرده‌اند و با مراجعه به خود این ظلم درونی را پی بردند.

استاد حوزه بیان کرد: علم مقدمه خوبی برای ایمان است ولی هر کس که علم دارد لزوما ایمان ندارد؛ به همین دلیل با وجود اینکه به کار بد خود علم داشتند، ولی ایمان نیاوردند.

هادوی تهرانی گفت: حضرت ابراهیم(ع) در ادامه آنها را به فکر وادار کردند و از آنها خواستند که مردم را به خود و وجدان خود رجوع دهند، ولی مردم غوغاسالاری ایجاد کردند و بیان کردند که حضرت ابراهیم(ع) باید به آتش کشیده شود؛ در این میان تنها یک نفر به حضرت ابراهیم ایمان آورد.